هوش معنویی (SQ) بعد جدیدی از هوش انسان است که اخیرا توجه و تمرکز دانشمندان بسیاری را به خود معطوف کرده است.
ساختار این هوش تعامل، شناخت و معنای زندگی انسان را شامل میشود. درواقع هدفمندی، ارزشمندی، مسیر زندگی و سرنوشت ما کاملا دستخوش هوش معنویی ماست.
ما برای دستیابی به اهداف ارزشمند زندگی نیاز به یک فهم درونی از خویشتن داریم تا خود واقعیمان را بشناسیم تا بتوانیم با محیط پیرامونمان ارتباط موثر تری برقرار کنیم. با این توضیح اجزای اصلی هوش معنویی به سه بخش تقسیم میشوند:
- آگاهی از خود و نحوه رابطه با خویشتن
- آگاهی از محیط پیرامون و تعامل با افراد
- آگاهی و درک معنا و شناخت اهداف زندگی
منظور از معنای زندگی درک عمیق تر رویدادها و تعاملات انسانیست مفاهیمی چون عشق، امید، بخشش، اعتماد، اعتقاد و اخلاقیات زندگی.
حال پرسش اصلی این است:
- هدف و فلسفه زندگی ما چیست؟
- آیا مسیر درست زندگی ما مشخص شده است؟
- آیا رفتار و رویکرد ما اعتبار زندگی مارا بالاتر میبرد؟
- دیدگاه درونی ما از زندگی چگونه است و ما چه مسیری را باید جستجو کنیم؟
- آیا تلاشهای ما در راستای نوع نگاهمان به زندگیست یا تنقاض دارند؟
بخش قابل توجه هوش معنویی قابل اندازه گیری بودن آن است و اینکه با درک و بینش مناسب میتوانیم آن را به تکامل برسانیم. از این رو مهارت ها و تواناییهایی که از هوش ناشی میشود را با هم بررسی میکنیم:
- قدرت بیشتر برای مقابله با سختی ها و مشکلات
- خودآگاهی بالاتر
- هدایت یک حس درونی و قابل اعتماد
- استفاده آگاهانه از فرصت های زندگی
- ایستادگی و پایداری بالاتر در مورد اعتقادات
- با اهمیت تر شدن اخلاقیات
- خودداری، ملایمت و انعطاف پذیری بالاتر در تعاملات
- حفظ تعادل فکری و آرامش درونی و بیرونی
با سنجش هوش معنویی میتوانیم روحیات، رویکرد و نگرش کنونی خود را بدرستی ارزیابی کنیم و به شناخت دقیق تری از خود درونیمان برسیم. شناختی که باعث میشود هدف زندگی را مشخص تر ببینیم و مسیر واضح تری را برای آینده خود انتخاب کنیم.